» ANSYS - mechanika » ANSYS Additive Manufacturing

ANSYS Additive Manufacturing

Produkcja addytywna metali (eng. Metal Additive Manufacturing) jest jedną z najprężniej rozwijających się gałęzi techniki. Dzięki produkcji addytywnej możliwe jest budowanie obiektów o wysoce skomplikowanych kształtach, zaczerpniętych wprost z oprogramowania CAD. Osiągnięcie tych samych rezultatów za pomocą odlewania, obróbki plastycznej czy obróbki skrawaniem najczęściej nie jest możliwe. Ze względu na występowanie problemów związanych ze sprzężonym zagadnieniem termo-sprężystości, branża produkcji addytywnej może bardzo wiele zyskać dzięki wykorzystaniu obliczeń numerycznych.

W zeszłym roku ANSYS dokonał zakupu 3DSIM, światowego lidera w dziedzinie symulacji procesu produkcji addytywnej metali. Nowym narzędziem dostępnym w ANSYS Workbench dotyczącym produkcji addytywnej jest moduł Additive Manufacturing System, który w szybki i prosty sposób pozwala na przeprowadzenie dokładnej analizy procesu druku 3D metali. Additive Manufacturing System jest dostępny jako aplikacja ACT, którą bezpłatnie można pobrać z ANSYS App Store w ramach usługi TECS.

Dzięki obszernej dokumentacji nie potrzebna jest dogłębna wiedza na temat samej technologii czy też z zakresu obliczeń numerycznych. Użytkownik jest instruowany krok po kroku przez wszystkie etapy analizy. Wymagane jest podanie kluczowych informacji takich jak właściwości używanego proszku metalu, grubość drukowanej warstwy czy temperatura schładzania produktu. Aplikacja ta pozwala na symulację procesów PBF (Powder Bed Fusion) oraz DED (Direct Energy Deposition). Analiza polega na sprzężeniu nieustalonych obliczeń termicznych z ustalonymi obliczeniami strukturalnymi. Do symulacji procesu można również dodać optymalizację topologiczną.

Użycie Additive Manufacturing System może w znaczący sposób obniżyć koszty związane z drukiem 3D metali. Ustalanie odpowiednich parametrów procesu powinno odbywać się z wykorzystaniem komputerowego modelu, który w sposób tani i szybki pozwoli na przestudiowanie możliwych scenariuszy. Przeciwieństwem tego podejścia jest przeprowadzanie metody prób i błędów z wykorzystaniem fizycznych produktów, co wiąże się z poświęceniem czasu maszyny i cennego materiału.